بویی می آید...
نمی دانم بوی سوختن دل من است...
یا ته گرفتن عشقت...
صدایی می آید...
نمی دانم صدای ناله ی دل من است...
یا خنده های بی رحمانه ات...
دنیا برایم مزه ای خاص دارد...
مزه ای میان ترشی و تلخی...
ترشی از ترشیدگیه روحت...
و تلخی از تلخی عشقت...
اما فردا هم آفتاب طلوع خواهد کرد...
چه باشی چه نباشی...
آنقدر از دلم دور شدی...
که از ارتفاع خاطراتم هم سقوط کردی...
...............
سلام دوستای گلم که به یادم بودن و سر زدن...
شاید دیر به دیر سر بزنم ولی دوستای قدیمیمو فراموش نمی کنم...
همتون و دوست دارم...